Biz - Atakan Gülgar
1 sayfadaki 1 sayfası
Biz - Atakan Gülgar
Uzun yollardan geldim.
Altından ihanetlerin geçtiği köprülerden geçtim, kulaklarımda tecrübenin küpesi.
Soluklandım devlerin aşlarının gölgesinde.
Sefer tasımda kavuşma tadında yazdığım şiirler.
Acıktıkça ekmeğimin arasına koydum doydum.
Altı üstü bir bakışına bakmak için onca yolu harcayıp sonunda sana vardım.
Evinin ışıklarını söndürdün bana.
Ve ben sana tam sen diyecekken parmağını dudağına götürdün ve sus dedin.
Hiç acımadan kestin doğradın dilimi.
Aşka tecavüz ettin gözlerimin önünde, konuşamadım kelimelerim ağzımda çürüdü.
Kaçtım bahçenden, geri döndüm kentime, evime, odama, yatağıma, yorganımın altına.
Radyoda kıyamet haberlerini dinliyorum her gün.
Caddeye düşen penceremden yola düşen aileleri izliyorum.
El ele tutuşan o sevgiyle tutuşmuş aileleri gördükçe anlıyorum ki.
Senle biz yani ikimiz bir çift çorap kadar bile çift olamamışız.
Bunu her sabah ayağıma yanlış çift ayakkabı giyince anladım.
Bizi yan yana koysalar, ters giyilmiş bir çift terlik kadarız.
Bunu hangi çocuğa sorsan, onun bile bildiği gibi kolayız.
Yani biz, yani ikimiz;
Bir misafirlikte kapı önünde karmakarışık halde duran ayakkabılar arasında eşini kaybeden
bir ayakkabı kadar yalnız bir haldeyiz.
Ağlanacak halimize utanmadan ağlayabiliriz.
Çünkü biz; ortasından i harfinin geçerek ayırdığı bir biziz…
Atakan Gülgar
Altından ihanetlerin geçtiği köprülerden geçtim, kulaklarımda tecrübenin küpesi.
Soluklandım devlerin aşlarının gölgesinde.
Sefer tasımda kavuşma tadında yazdığım şiirler.
Acıktıkça ekmeğimin arasına koydum doydum.
Altı üstü bir bakışına bakmak için onca yolu harcayıp sonunda sana vardım.
Evinin ışıklarını söndürdün bana.
Ve ben sana tam sen diyecekken parmağını dudağına götürdün ve sus dedin.
Hiç acımadan kestin doğradın dilimi.
Aşka tecavüz ettin gözlerimin önünde, konuşamadım kelimelerim ağzımda çürüdü.
Kaçtım bahçenden, geri döndüm kentime, evime, odama, yatağıma, yorganımın altına.
Radyoda kıyamet haberlerini dinliyorum her gün.
Caddeye düşen penceremden yola düşen aileleri izliyorum.
El ele tutuşan o sevgiyle tutuşmuş aileleri gördükçe anlıyorum ki.
Senle biz yani ikimiz bir çift çorap kadar bile çift olamamışız.
Bunu her sabah ayağıma yanlış çift ayakkabı giyince anladım.
Bizi yan yana koysalar, ters giyilmiş bir çift terlik kadarız.
Bunu hangi çocuğa sorsan, onun bile bildiği gibi kolayız.
Yani biz, yani ikimiz;
Bir misafirlikte kapı önünde karmakarışık halde duran ayakkabılar arasında eşini kaybeden
bir ayakkabı kadar yalnız bir haldeyiz.
Ağlanacak halimize utanmadan ağlayabiliriz.
Çünkü biz; ortasından i harfinin geçerek ayırdığı bir biziz…
Atakan Gülgar
Similar topics
» Hatırlatma - Atakan Gülgar
» Kalbimdeki Ben'sin - Atakan Gülgar
» Gözyaşartıcı - Atakan Gülgar
» Aramızda Kalsın - Atakan Gülgar
» Ölüm orucumun iftar saati - Atakan Gülgar
» Kalbimdeki Ben'sin - Atakan Gülgar
» Gözyaşartıcı - Atakan Gülgar
» Aramızda Kalsın - Atakan Gülgar
» Ölüm orucumun iftar saati - Atakan Gülgar
1 sayfadaki 1 sayfası
Bu forumun müsaadesi var:
Bu forumdaki mesajlara cevap veremezsiniz